BIP Warsztaty Terapii Zajęciowej Piotrków Kujawski

Organizację pracy z osobami niepełnosprawnymi w warsztatach terapii zajęciowej  reguluje Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 marca 2004 roku w sprawie warsztatów terapii zajęciowej.

W myśl tego Rozporządzenia dla Warsztatów Terapii Zajęciowej przy Urzędzie Miasta i Gminy Piotrków Kujawski w Nowej Wsi został opracowany Regulamin Organizacyjny określający zasady funkcjonowania tej  jednostki.

            Zajęcia są tu prowadzone przez 11 miesięcy w roku, a 1 miesiąc w okresie letnim jest czasem przerwy wakacyjnej dla podopiecznych i urlopem dla pracowników.

Warsztaty są placówką pobytu dziennego. Zakład jest czynny 5 dni w tygodniu w godzinach od 7.30 do 15.30, przy czym obecność uczestników na zajęciach  nie może przekraczać 7 godzin dziennie czyli 35 godzin tygodniowo. Pozostała 1 godzina dziennie poza zajęciami jest przeznaczona dla instruktorów na uzupełnienie bieżącej dokumentacji.

Uczestnicy Warsztatów są codziennie dowożeni i odwożeni w trzech turach. Część podopiecznych korzysta z autobusu szkolnego, reszta dociera na zajęcia we własnym zakresie.

Stałymi punktami w rozkładzie dnia są zajęcia terapeutyczne prowadzone  w grupach, śniadanie – ok. godziny 1100, ćwiczenia w gabinecie rehabilitacji – wg ustalonego harmonogramu oraz sprzątanie pracowni wg grafika dyżurów.

Dodatkowo po skończonych zajęciach uczestnicy mają możliwość swobodnych spotkań i rozmów z  kolegami, wspólnych gier i zabaw, obejrzenia telewizji, skorzystania z komputera, spaceru po terenie przywarsztatowym.

35 podopiecznych warsztatów korzysta z rehabilitacji w 7 pracowniach, czyli w każdej pracowni jest po 5 uczestników. Co 3 lata następuje wymiana uczestników w pracowniach.

Nad poprawnością przebiegu procesu rehabilitacji prowadzonego w Warsztatach czuwa Rada Programowa składająca się z kierownika placówki, instruktorów, specjalisty ds. rehabilitacji oraz psychologa.

Ten sam skład posiada Komisja Kwalifikacyjna, która na podstawie zgromadzonej i złożonej przez kandydata na uczestnika lub jego opiekuna dokumentacji, podejmuje decyzję o przyjęciu  osoby niepełnosprawnej do Warsztatów i kieruje ją do pracowni, w której jest aktualnie wolne miejsce.

Po 3-miesiecznym okresie adaptacji uczestnika  i obserwacji w celu rozpoznania jego indywidualnych możliwości oraz  potrzeb, po uwzględnieniu wyników badań medycznych i psychologicznych, zostaje opracowany dla niego przez Radę Programową indywidualny program rehabilitacji.

Takie  programy są również tworzone corocznie dla każdego uczestnika. Określa się w nich zakres rehabilitacji zawodowej, społecznej i fizycznej, spodziewane efekty terapii, formy współpracy z rodziną oraz wskazuje się osoby odpowiedzialne za realizację tego programu. 

Roczny plan rehabilitacji precyzuje zadania, jakie  będą realizowane z uczestnikiem. Terapeuci zajęciowi konstruując taki program muszą uwzględnić przede wszystkim profil pracowni, fizyczne i psychiczne możliwości podopiecznego, jego uzdolnienia oraz życiowe potrzeby.

            Rada Programowa co najmniej raz w roku ocenia realizację indywidualnych programów rehabilitacji oraz nie rzadziej niż raz na pół roku dokonuje przy udziale uczestnika oceny jego indywidualnych efektów rehabilitacji.

            Raz na trzy lata dla każdego uczestnika sporządzana jest ocena kompleksowa, w której pod uwagę bierze się :

• stopień umiejętności wykonywania czynności życia codziennego,
• umiejętność komunikowania się i współpracy w grupie,
• sprawność psychofizyczną, dojrzałość społeczną, zawodową i sferę emocjonalno-motywacyjną, a więc czynniki niezbędne do podjęcia zatrudnienia.

Ocena ta zawiera również wskazania co do dalszych losów uczestnika w zakresie rehabilitacji.

            Członkowie Rady Programowej mają obowiązek uczestniczenia w zebraniach dotyczących spraw podopiecznych oraz działalności Warsztatów, jak również z innymi pracownikami biorą udział w szkoleniach wewnątrzzakładowych.

            Warsztaty są zobowiązane do prowadzenia wymaganej dokumentacji. Zawiera ona podstawowe informacje na temat podopiecznych, a więc dane personalne, o stanie zdrowia i stopniu niepełnosprawności, sytuacji rodzinnej i socjalnej.

W każdej pracowni instruktorzy prowadzą dzienniki, w których  zapisują przebieg zajęć oraz frekwencję uczestników.

W specjalnej dokumentacji rejestruje się także przebieg współpracy z rodzinami lub opiekunami osób niepełnosprawnych, z datą, czasem trwania, formą, tematyką i oceną kontaktu.

            Dodatkowo każdy instruktor zobligowany jest do prowadzenia dokumentów niezbędnych do rozliczeń finansowo-materiałowych. Są to m.in. wnioski o tzw. kieszonkowe dla podopiecznych, indywidualne rozliczenia kieszonkowego, katalogi prac uczestników, karty materiałowe oraz rozliczenia środków wydawanych na materiały do terapii.

            Działalność Warsztatów nie może mieć charakteru zarobkowego. Produkty  wykonywane przez niepełnosprawnych podopiecznych w ramach realizacji programów rehabilitacji są co prawda wystawiane na aukcje lub sprzedawane na kiermaszach, jednak uzyskany w ten sposób dochód jest przeznaczany, w porozumieniu z uczestnikami, na integrację społeczną. Ze środków tych dofinansowywane są więc wycieczki, imprezy, pikniki. 

            Uczestnicy Warsztatów biorą udział w tzw. treningu ekonomicznym zaplanowanym w indywidualnym programie rehabilitacji. Na ten cel każdemu podopiecznemu co miesiąc wypłacane są środki finansowe w postaci tzw. kieszonkowego w wysokości nieprzekraczającej 20% minimalnego wynagrodzenia za pracę. W ramach treningu ekonomicznego osoby niepełnosprawne uczą się  dokonywania prostych zakupów, oszczędzania, poznawania siły nabywczej pieniędzy oraz określania swoich potrzeb materialnych. Wysokość kieszonkowego dla poszczególnych uczestników za zgodą Rady programowej może ulec zmianie, np. wskutek kilkudniowej nieobecności na zajęciach lub nieregulaminowych zachowań.